Dankwoord

Vanaf de Kristallnacht in 1938 verergerde de vervolging van de Joden in het nationaalsocialistische Duitse Rijk. Wat nu? Veel Joodse gezinnen besloten op zijn minst hun kinderen zo snel mogelijk in veiligheid te brengen. Ongeveer duizend onbegeleide kinderen konden in de daaropvolgende maanden naar België emigreren.

Hun verhalen staan centraal in het driejarige onderzoeks- en tentoonstellingsproject

Voorlopig gered.

Kindertransporten naar België 1938-1939

De tentoonstelling, die door het educatie- en herdenkingscentrum Jawne in samenwerking met Anne Prior werd opgezet, toont voor het eerst de nagenoeg onbekende reddingsverhalen.

De kunstinstallatie der Tisch (de tafel) van Ludwig Dunkel verkent met artistieke elementen de thema´s van de tentoonstelling.

In het kader van onze onderzoeken zijn er veel contacten ontstaan met overlevenden en hun families. We bedanken van harte Adi Bader i.m., Joseph Birenbaum, Henriette Derschowitz, Henri Roanne-Rosenblatt, Susi Shipman i.m., de familie Steuer en Bernhard Szleper i.m., die hun levensverhalen met ons gedeeld hebben.

Voor hun vertrouwen en voortdurende steun bedanken wij eveneens de leden van l’Enfant Caché asbl/vzw Het Ondergedoken Kind, in het bijzonder Denis Baumerder, Eli Edelman, Marcel Frydman, Eugène Lipinsky, Adolphe Nysenholc, Régine Sluszny en Marka Syfer. Bijzondere dank gaat uit naar Johannes Blum, zonder hem zou dit project niet tot stand gekomen zijn.

Voor hun veelzijdige hulp betuigen wij ook onze dank aan Adeline Fohn, Dorien Styven (Kazerne Dossin, Mechelen), Filip Strubbe (Rijksarchief, Brussel), Sylvain Brachfeld, Danny Teurelincx (Felix Archief, Antwerpen) Birte Klarzyk, Nina Matuszewski i.m., Ibrahim Basalamah (NS-Documentatiecentrum van de stad Keulen), Martina Strehlen (Oude Synagoge Essen), Juliane Rückriem, de collega´s van het educatie- en herdenkingscentrum Jawne en vele andere collega´s en vrienden.