Wanneer op 10 mei 1940 de Duitsers België binnenvallen ligt de brutale Duitse bezetting van België tijdens de Eerste Wereldoorlog nog vers in het geheugen. De misdaden van het Duitse leger tussen 1914 en 1918 – zoals de massale executies van burgers – zorgen ervoor dat honderdduizenden mensen naar Frankrijk vluchten. In het licht van die misdaden ontstaat het Belgisch verzet tegen de Duitsers.
De eerste grote betoging tegen de Duitse bezetting vindt plaats op 11 november 1940, de dag van de Wapenstilstand van 1918. Ook de eerste verzetsgroepen die vanaf mei 1940 ontstaan, grijpen terug naar structuren uit de Eerste Wereldoorlog. Door hun spionage is de Belgische regering in ballingschap in Londen gedurende de hele bezetting zeer goed op de hoogte van de Belgische situatie.
De communistische partij van België vormt in de herfst van 1941 na de Duitse aanval op de Sovjet-Unie het Onafhankelijkheidsfront (OF). Met zijn uitgesproken doelstelling om een wijdverspreide anti-Duitse beweging tot ver buiten de politieke grenzen te ontwikkelen, kent het OF succes. De activiteiten zijn zeer divers: partizaneneenheden saboteren Duitse verkeers- en communicatiekanalen en schakelen collaborateurs uit. Van de in totaal ongeveer 650 verzetsbladen tijdens de bezettingstijd in België is het OF verantwoordelijk voor zo´n 250. Het OF is tot slot de enige verzetsbeweging die regelmatig alle Belgen oproept de Joodse bevolking te steunen en hen te helpen onderduiken.
